منظور از تجهیزات شبکه چیست؟

شبکه های کامپیوتری به دستگاه هایی اطلاق می شود که به یکدیگر متصل هستند و قادر به تبادل داده و به اشتراک گذاری منابع با یکدیگر هستند. این دستگاه های متصل به هم از سیستم هایی به نام پروتکل های ارتباطی برای انتقال داده ها از طریق فناوری های فیزیکی و بی سیم استفاده می کنند.

تجهیزات شبکه یا سخت افزار شبکه نیز به مجموعه ای از ابزارها و تجهیزات فیزیکی اطلاق می شود که برای ارتباط و تعامل بین سخت افزار در یک شبکه کامپیوتری مورد نیاز است.

امروزه شبکه های کامپیوتری اهمیت فوق العاده ای پیدا کرده اند، به طوری که تمامی کسب و کارها برای ارتباطات سازمانی خود و همچنین بهبود عملکرد و افزایش امنیت اطلاعات به آن نیاز دارند.

انواع تجهیزات شبکه

انواع مختلفی از دستگاه های الکترونیکی در شبکه استفاده می شود که به تجهیزات شبکه معروف هستند.

تجهیزات شبکه عمدتاً برای انتقال و دریافت سریع و ایمن داده ها استفاده می شود. این دستگاه ها ممکن است در داخل شبکه یا خارج از شبکه باشند. 

برخی از تجهیزات بر روی دستگاه های دیگر مانند کانکتور RJ45 یا کارت NIC نصب می شوند. برخی از دستگاه ها نیز به عنوان بخشی از شبکه در نظر گرفته می شوند، مانند سوئیچ ها و روترها. 

در این مقاله به بررسی تجهیزات شبکه و کاربرد آنها می پردازیم و توضیح خلاصه ای از برخی از آنها به شما عزیزان خواهیم داد. به طور کلی لیست تجهیزات شبکه به شرح زیر است:

هاب

تعویض

روتر

دروازه

مودم

نقطه دسترسی

هاب

هاب ها در تجهیزات شبکه علاوه بر اتصال چندین دستگاه شبکه کامپیوتری، عملکردی مشابه یک تکرار کننده نیز دارند، زیرا سیگنال هایی را که با طی مسافت طولانی در کابل ها ضعیف می شوند، تقویت می کند. Hub را می توان ساده ترین عنصر در خانواده تجهیزات اتصال شبکه دانست، زیرا اجزای LAN را با همان پروتکل ها به هم متصل می کند.

یک هاب می تواند توسط داده های دیجیتال و همچنین داده های آنالوگ استفاده شود، مشروط بر اینکه تنظیمات مربوطه انجام شود. به عنوان مثال، اگر داده های دریافتی دیجیتال باشد، هاب باید آن را به صورت بسته ارسال کند و اگر داده های دریافتی آنالوگ باشد، هاب آن را به صورت سیگنال ارسال می کند.

هاب ها هرگز نمی توانند بسته ها را فیلتر کنند، بلکه فقط می توانند بسته های داده را به همه دستگاه های متصل ارسال کنند.

هاب ها وظایف خود را از لایه فیزیکی مدل OSI انجام می دهند و به دو دسته پورت ساده و چند پورت تقسیم می شوند.

سوئیچ

به طور کلی نقش سوئیچ ها در تجهیزات شبکه در مقایسه با هاب هوشمندتر است. سوئیچ دستگاهی است که چندین پورت دارد و کارایی شبکه را بهبود می بخشد. سوئیچ ها اطلاعات محدودی در مورد مسیریابی گره ها ذخیره می کنند و امکان اتصال به سیستم هایی مانند هاب ها یا روترها را فراهم می کنند. 

بخش های LAN معمولاً با استفاده از سوئیچ ها متصل می شوند. به طور کلی سوئیچ ها قادرند آدرس های سخت افزاری را از بسته های ورودی شناسایی کنند تا آنها را به مقصد مناسب هدایت کنند.

سوئیچ ها علاوه بر بهبود امنیت شبکه، دستگاه هایی هستند که بهترین قابلیت هاب ها و روترها را با هم ترکیب می کنند. یک سوئیچ می تواند در لایه Data Link مدل OSI یا در لایه Network کار کند. 

اما یک سوئیچ چند لایه می تواند در هر دو لایه بالا کار کند. به عبارت دیگر، هم به عنوان سوئیچ و هم به عنوان روتر کار می کند. سوئیچ چند لایه دستگاهی با کارایی بالا است که از پروتکل های مسیریابی مشابه روتر پشتیبانی می کند.

سوئیچ ها ممکن است در معرض حملات DDoS (Denial of Service) قرار گیرند. بنابراین برای جلوگیری از توقف سوئیچ به دلیل ترافیک مخرب، از محافظ های سیل استفاده می شود. 

امنیت پورت سوئیچ بسیار مهم است و همیشه به سازمان ها توصیه می شود از امنیت سوئیچ اطمینان حاصل کنند، پورت هایی را که استفاده نمی شوند غیرفعال کنند و از DHCP Snooping، بازرسی ARP و فیلتر آدرس MAC استفاده کنند.

روتر

روترها نقش مهمی در رساندن بسته های داده به مقصد دارند. آنها این کار را با ترسیم مسیری بین بسیاری از دستگاه های متصل به هم در تجهیزات شبکه و استفاده از توپولوژی های شبکه انجام می دهند. 

روترها دستگاه های هوشمندی هستند و اطلاعات مربوط به شبکه ای را که به آن متصل هستند ذخیره می کنند. اکثر روترها را می توان طوری پیکربندی کرد که مانند فایروال های فیلتر کننده بسته ها عمل کنند و از لیست های کنترل دسترسی (ACL) استفاده کنند. 

هنگامی که روترها به یک واحد خدمات کانال/واحد سرویس داده (CSU/DSU) متصل می شوند، می توانند فرمت LAN را به WAN تغییر دهند. البته چنین موردی یک ضرورت تلقی می شود، زیرا LAN و WAN از پروتکل های مختلفی برای شبکه استفاده می کنند. 

به این دسته از روترها، روترهای مرزی می گویند. در واقع آنها به عنوان اتصالات خارجی از LAN به WAN و در مرز شبکه کار می کنند.

یکی دیگر از وظایف روتر این است که شبکه داخلی را به دو یا چند قسمت تقسیم کند. این در حالی است که روترها می توانند به صورت داخلی به روترهای دیگر متصل شوند و به طور مستقل در مناطق تحت کنترل خود عمل کنند.

اتصالاتی که روترها ایجاد می کنند بر اساس جداول مربوط به مقصد و اتصالات محلی است. در واقع، یک روتر حاوی اطلاعاتی در مورد سیستمی است که به آن متصل است و همچنین در مورد جایی که قرار است درخواست ها را ارسال کند، حتی اگر مقصد نامشخص باشد. 

روترها از پروتکل اطلاعات مسیریابی (RIP)، پروتکل دروازه مرزی (BGP) یا Open Shortest Path First (OSPF) استفاده می کنند.

روترها اولین لایه دفاعی تجهیزات شبکه هستند و باید طوری پیکربندی شوند که فقط ترافیک مجاز را منتقل کنند. خود مسیرها می توانند به صورت استاتیک یا پویا تنظیم شوند. 

اگر ثابت باشند، فقط به صورت دستی تنظیم می شوند و تا زمانی که تغییری رخ دهد، به همین صورت می مانند. اگر پویا باشد، از اطلاعات سایر روترهای مجاور برای ایجاد جداول مسیریابی استفاده می کند.

روترها دستگاه های چند منظوره هستند و دو یا چند شبکه ناهمگن را به هم متصل می کنند. آنها معمولاً به رایانه هایی با اهداف ویژه با رابط های ورودی و خروجی شبکه جداگانه اختصاص داده می شوند. 

از آنجایی که مسیریاب‌ها و دروازه‌ها اساس شبکه‌های کامپیوتری عظیمی مانند اینترنت هستند، انعطاف‌پذیری و توانایی سازگاری با فرمت‌های آدرس‌دهی مختلف و تقسیم بسته‌های داده بزرگ به بسته‌های کوچک را دارند تا با شبکه جدید سازگار شوند. همه رابط های روتر دارای ماژول APR، آدرس LAN و آدرس IP مخصوص به خود هستند. 

روترها با داشتن جداول مسیریابی، مسیری را که بسته داده از مبدا تا مقصد طی می کند، می دانند. جدول مسیریابی روتر به صورت پویا در حال گسترش است، درست مانند جداول موجود در پل و سوئیچ. 

پس از دریافت هر بسته، هدر و تریلر آن توسط روتر حذف می شود و قسمت IP Header آن با تعیین مبدا و مقصد، نوع داده ها و زمان رسیدن آنها تجزیه و تحلیل می شود. 

در عین حال جدول روتر نیز با آدرس های جدید به روز می شود و اطلاعات مربوط به هدر IP و زمان رسیدن اطلاعات در جدول مسیریابی وارد می شود. به طور معمول، یک روتر در لایه شبکه مدل OSI کار می کند.

خرید تجهیزات شبکه

شما می توانید برای خرید انواع تجهیزات شبکه با بهترین قیمت های بازار به وب سایت امارات رایان مراجعه کنید.